8. Famagusta.

Het is gelukt! We hebben de E4 op Cyprus uitgelopen. Het is klaar. Het was pittig, maar nu het goed is gegaan, kijken we er met voldoening en ook wel trots op terug.

De laatste dagen waren zwaar door de hitte. De temperatuur ligt rond de 33 graden.

Na een nacht waarin ik maximaal 3 uur heb geslapen, zijn we op zaterdag om 5.30 uur op weg gegaan. Precies op tijd om de zon achter de horizon vandaan te zien komen. Leuk om - een keer - te doen.

Als we bij de zuid-oostelijke punt van Cyprus aankomen, zijn we klaar. Maar we buigen naar het noorden en lopen langs de kust nog anderhalve dag verder om bij Famagusta aan te komen.

We hebben nog een paar dagen over, op donderdag 6 juni vliegen we terug, en we willen graag nog wat van deze omgeving zien. Voor Birgit is het nieuw, ik ben er anderhalve maand geleden met Arnel geweest.

Famagusta ligt in het bezette deel van Cyprus. Ik heb daar eerder al over geschreven. Het is een oude ommuurde stad met heel veel monumenten. De meesten zijn ruïnes. Er wordt geen geld beschikbaar gesteld om ze op te knappen. Op de grootste kathedraal, gelegen aan het centrale plein midden in het stadje, is een minaret gezet. Hij doet nu dienst als moskee. De stilte en de koele temperatuur binnen zijn weldadig. Buiten doe je je schoenen uit en op je sokken loop je over het tapijt.

Morgen gaan we liften naar Salamis. Dat ligt ongeveer 10 kilometer naar het noorden en was eeuwen voor onze jaartelling al een belangrijke stad. Die functie is het al lang kwijt.

We spreken met een Hongaars stel, dat al jaren in Cyprus woont. Tot voor een jaar hadden ze het goed naar hun zin. Hij vertelt dat het land erg corrupt is. We hebben het al een paar keer eerder gehoord. Hij is z’n baan, vanwege een corrupte manager, kwijtgeraakt.

Heb je al die nieuwe bouwprojecten gezien? Dat is ons inderdaad opgevallen. De laatste jaren wordt het één na het andere project de grond uitgestampt. Het zijn m’n Russen, Israëliërs en Oekraïners, die hier hun geld investeren. De belangrijkste reden dat ze dat hier doen is, dat er niet wordt gevraagd waar het geld vandaan komt. Het gevolg van al het nieuwe geld is, dat de prijzen van huizen snel stijgen. Maar niet alleen van huizen. Tot voor een paar jaar geleden, kon je hier b.v. voor weinig geld uit eten gaan. Die tijd is voorbij. De gewone mensen zijn daar de dupe van.

De gewone mensen. We hebben er veel ontmoet de afgelopen maand. Zonder uitzondering waren ze aardig voor ons. Ze vonden het leuk om over hun leven te vertellen, vanuit hun gezichtspunt. Een aantal van die verhalen heb ik opgeschreven.

Birgit en ik hopen - bij leven en welzijn - over een paar jaar verder te gaan. Deze dagen gebruiken we om met veel voldoening terug te blikken.

Bedankt voor alle positieve opmerkingen, onder het blog geschreven op per e-mail of Whatsapp aan mij verstuurd!